दोन मूठ राख

दोन मूठ राख

अस्तित्वहीनाने एकदा
अस्तित्वाला आव्हान दिलं... म्हणालं
"तुला लोळवायला दोन घटका
पुरेशा ठरतील.... माझ्यासाठी"
अस्तित्व हसलं...... म्हणालं
"जिंकणे किंवा हरणे... दोनपैकी एक
काहीतरी नक्कीच करू शकेन मी....
पण तुझं काय?
तुला ना नांव, ना गांव... ना हात ना पाय
ना बाप .......................... ना माय.
माझ्याशी दोन हात करण्यापुर्वी
माझ्याशी बरोबरी कर
अंधुकसं का होईना...
पण स्वत:चं अस्तित्व तयार कर...
आणि अभयपणे एक लक्षात घे
मी संपलो तरी, मी नाहीच सरणार
माझी दोन मूठ राख तरी नक्कीच उरणार....!"

गंगाधर मुटे
....................................................