आभास मीलनाचा..
(वृत्त - आनंदकंद)
केंव्हा तरी कशाचा हलकेच भास झाला
आभास मीलनाचा पळभर मनास झाला
शून्यात पाहतांना हळुवार लाजली ती
दृश्यात मी असावा, माझा कयास झाला
तू लांब दूरदेशी, ना रूप जाणतो मी
मुर्ती मनी तरळली, कलिजा खलास झाला
पाडातल्या फ़ळांना का आस पाखरांची?
येता थवे निवासा, मग मेळ खास झाला
विरहात वृक्षवल्ली निघुनी वसंत जाता
बघता तया विलापा पक्षी उदास झाला
प्रेमा सदा भुकेली अभये सजीव माया
निष्काम ज्या उमाळा तो प्रेमदास झाला
गंगाधर मुटे
No comments:
Post a Comment
माझे विचार
आपणास आवडले तरी
आणि नाही आवडले तरीही
प्रतिक्रिया अवश्य द्या...
आपले विचार माझ्यासाठी महत्वाचे आहेत.